นกกะลิง

นกกะลิง

 จัดว่าเป็นนกแก้วอีกสายพันธุ์หนึ่งที่มีขนาดใหญ่ส่วนใหญ่แล้วมักพบในทวีปเอเชียแถบแคว้นอัสสัม ปากีสถาน เวียดนาม ลาว จีนตอนใต้ และในประเทศไทย(ส่วนใหญ่พบทางภาคตะวันตกและภาคเหนือ)

นกกะลิง เป็นนกแก้วที่มีขนาดลำตัวยาวประมาณ 41 เซนติเมตร ตัวผู้และตัวเมีย จะมีลักษณะแตกต่างกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้นคือ ตัวเมียจะไม่มีแถบสีแดงบริเวณไหล่เหมือนตัวผู้ ส่วนลักษณะที่เหมือนกันของนกกะลิงไม่ว่าจะเป็นตัวผู้หรือตัวเมียนั่นก็คือ หัวของนกจะมีสีเทา ปากจะมีสีส้ม บริเวณรอบคอจะมีสีดำ ขนตามลำตัวส่วนใหญ่มีสีเขียวไพล หางคู่กลางยาวเป็นสีฟ้าอมม่วง ตรงปลายหางจะเป็นสีเหลืองอ่อน ขนปลายปีกจะมีสีดำ ขาและนิ้วจะมีสีเขียว ชอบอาศัยอยู่ตามป่าโปร่ง ป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ทั้งที่ราบลุ่มและที่เป็นภูเขา มักอยู่รวมกันเป็นฝูงเล็กๆประมาณ 8 - 10 ตัว หากินเมล็ดพืช ยอดไม้ และผลไม้เป็นอาหาร

ปัจจุบันนนกกะลิง เป็นนกที่พบได้น้อยมากครับ คือจะพบเห็นได้ในบางช่วงเวลาเฉพาะทางภาคเหนือ ภาคตะวันตกตอนเหนือ และบางส่วนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือเท่านั้น เจ้าตัวจึงถูกจัดให้เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535 ได้ป้ายอาญาสิทธิ์คุ้มครอง..รอดตัวไปโดยปริยาย
การผสมพันธุ์ตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงเมษายน วางไข่ไว้ในโพรงรังไม้ธรรมชาติหรือโพรง
รังที่นกหัวขวานหรือนกโพระดกทิ้งร้างไปแล้ว โพรงรังอยู่สูงจากพื้นดินตั้งแต่ ๖ – ๑๘ เมตร
ต้นไม้บางต้นอาจมีโพรงรังของนกกะลิงอยู่ถึง ๒ คู่หรือมากกว่าจนดูเหมือนอาคารชุด วางไข่
ครอกละ ๓ – ๕ ฟอง เปลือกไข่สีขาวเป็นมัน ไข่มีลักษณะเกือบกลม ไข่มีขนาดเฉลี่ย ๒๗.๑ x
๒๑.๕ ม.ม. ทั้งสองเพศช่วยกันฟักไข่และเลี้ยงดูลูกอ่อน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นตัวเมีย ใช้เวลาฟัก
ไข่ ๑๘ – ๒o วัน ลูกนกแรกเกิดยังไม่ลืมตาและไม่มีขนปกคลุมล าตัว พ่อแม่ต้องกกและเลี้ยงดู

ลูกนกจนกว่าจะแข็งแรงและบินได้ดี เป็นเวลาประมาณ ๓ – ๔ สัปดาห์ จากนั้นทั้งหมดจะทิ้งรัง